Ik hou regelmatig een inleiding op een gemeenteavond of andere bijeenkomst in de kerk. Mensen schrikken vaak van de lokale cijfers als het gaat om hoeveel mensen schulden hebben of daarin terecht dreigen te komen.
Een voorbeeld: In Winschoten zijn er 8565 huishoudens, waarvan ruim dertig procent (2625) schulden heeft en nog eens vijfentwintig procent (2165) financieel ‘op het randje’ loopt. Dat zie je niet aan de buitenkant, omdat mensen er vaak niet mee te koop lopen.
Van beide kanten vinden we dat vaak ongemakkelijk. Echter, als je deze cijfers bekijkt, dan besef je dat dit in jouw kerk meer voorkomt dan je denkt. En dat gaan er nog meer worden. Het is vijf voor twaalf, lijkt me. Daarom is het noodzakelijk dat we hier het gesprek toch over aangaan.
Ik pleit voor de kerk als oefenplek voor ‘onhandige of ongemakkelijke gesprekken’ over hoe je ervoor staat. Waarom? Omdat geldzorgen een behoorlijk stempel op je leven drukken. Omdat we als broers en zussen met elkaar om willen gaan. Omdat wij elkaars lasten willen dragen in de kerk. Niet om het op te lossen, wel om het samen aan te kijken. Gek genoeg biedt de huidige tijd daar juist kansen toe. Met de coronacrisis en alle stijgende (energie)prijzen is het veel natuurlijker om te vragen: Red je het allemaal nog? Is jouw energiecontract al vernieuwd? Hoe raakt dat jou? Lukt het je nog om rond te komen? Want: je wilt toch weten hoe het echt met je broeder of zuster gaat? Dan maar liever samen ‘onhandig’ liefhebben, toch?
Meer informatie: lees wat je kunt doen als je worstelt met geldzorgen en energiearmoede of wanneer je als diaconie een hulpvraag binnenkrijgt.
Om de week schrijf ik een pareltje uit mijn werk: Een tip, ervaring, persoonlijk verhaal, gedicht of iets anders. Ter inspiratie voor jou als diaken/christen om je in te zetten voor mensen die in armoede leven.
Christiaan Dekker, diaconaal consulent